متغیر

#پارت_15

#متغیر

روی پنجه های پایم ایستادم کوله پشتی ام که طبقه بالای کمد بودو برداشتم تمام وسایل ضروری ام راداخلش جا دادم...

برای آخرین بار نگاهی به خودم انداختم همه چیز اوک بود دستی به لباسم کشیدم ،یه ست اسپرت مشکی با کفشای مشکی بایک کوله پشتی بر روی دوشم ساعت 4صبح بود همه خواب بودن ارام و بی صدااز پله ها پایین رفتم یه خورده خوراکی برداشتم رفتم. از این خانه رفتم خانه ای که خوشی هایم لحظه ای بود و غم هایم ساعتی و هفته ای. بی هدف گام برمیداشتم فقط میخواستم بروم چه سرنوشتی در انتظارم بود اصلا مهم نبود،حسی مثل حس خودکشی که دست به کارهای احمقانه میزنی در وجود من طغیان کرده بود.راه راستی که میخواستم از حاشیه جاده بگیرم و برم به سمت جنگل کج کردم هوا کاملا روشن نشده بود تنها صدای هوهوی جغد می آمد و صدای قدم های خودم، کمی به راه رفتن بی جهت خودم ادامه دادم حس کردم کسی پشت درخت هست +کسی اینجاست؟!

سرجایم ایستادم اطرافو از نظر گذروندم خبری نشد زمانی که خواستم گام بردارم صدای شکسته شدن چوبی آمد به جلوی پاهایم نگاه کردم که تکه چوبی زیر پاهایم شکسته شده بود پوووف لنتی خخ و شروع به حرکت کردم کمی که گذشت دیگه از محدوده دور شده بودم آتش نیمه روشنی دیدم. دستم روی خاکسترش گرفتم هنوزم کمی گرما داشت احتمالا برای شب بوده کمی اطراف گشتم که بین دو درخت تنومند کلبه ای بود. به فاصله کلبه و آتش نگاهی انداختم که آنقدر هاهم دور نبودند از همدیگر به سمت کلبه حرکت کردم ازپنجره اش با اینکه کثیف بود ولی میشد دید که شخصی یا افرادی در خانه هستند با تعلل و دودلی تقه ای به در زدم...