حسی مطلق

به دیوار پشت سرم تکیه دادم سرد بود. سردی دیوار با سردی نگاهش برایم طعم مترادف بودن را بیان میکرد.چشمانم را بسته بودم درحال چک کردن زندگی ام بودم،نمودار زندگی ام مدام درحال صعود کردن و نزول کردن بود کم نیاورده بودم روبه این همه سختی ولی این بار قصد برجنگیدن نداشتم قصد داشتم باهم بازی سرسختم هم تیمی شوم نه اینکه حریفش در تیم مقابل باشم.سردی سرامیک های دیوار هم با تنم اجین بسته بود.قطره آبی که از دوش رها شدبرروی شانه های سردم نشست طعم دستان گرم مادرم را داشت برایم 

دست مشت شده ام ناگهان گرم شد  حتی العان هم که تنهاخودم وتنهایی خودم هست هم توان اشک ریختن ندارم پلک هایی که توسط اشک چشمانم به قل وزنجیر کشیده شده بودند را باز کردم ردخونی که از سمت دستم بروی پاهام و در انتهابه زمین جاری شد بود را گرفتم بهت زده دست مشت شدم به آرامی باز کردم که غرق خون شده بود هیچ چیز جز دستی که غرق خون بود معلوم نبود به سرعت دستم زیر دوش حمامی که با ترس عجله درحال بازکردن شیر آب بودم گرفتم بعد از پاک شدن خون دردستم تکه تیغی دردستام بود که تازه متوجه حظورچیزی شدم که به عنوان هم تیمی انتخابش کرده بودم وهیچ ترسی دگر نداشتم.سرد بودم سردی فضاومکان وافراد تنها اثری که روی من گزاشت سردشدن قلبم بود یخ زده ترین جاری در رگ بود.چشمانم را برای اخرین بار بستم به روی خودم ودنیا از دوست داشتن هایم ونداشتن هایم گذشتم گرمی حرکت کردنش حس میکردم ناگهان خالی از جان شدم، بی جان غرق دراستخرقرمز رنگ و خیره به نوشته بخار گرفته روی آیینه به خوابی بیدار نشدی فرو رفتم "روزی به اندازه جانم دوستت داشتم:)♡"

👽مغزرد...

کریستال❄️